නිහඬ කර මැදියම
තරවටු කොට සුළඟට
තරුවකට පෙම් කරපු
එළිය ගැන කවි ලියුවා මම
හිනහුනා දුලන වාරයක් පාසා
දුර ගෙවන් මඟ අහන්
කඳුමුදුනකට ආවා මම
තනියම.....
ඉන්න බෑ දුකයි දුර
තව එන්න බෑ ලඟට
තව දුකයි මගේ හිතට
පියවරක් තව ලඟට
ඇවිත් ආයෙමත්
මං සංහිඳ පාමුල..............
සුනුවිසුනුය පෙම..........
සුනුවිසුනුය මම..........
