කලාමැදිරි පෙම..

සුපෙම්බර ගගන!!
ලැබඳි තරුපතිනි ඉකුත් වූ කල
හඬා නිහඬව නුබ වැසූහිද තරු ඉඳුවර?
විවරනු මැන බිඳක් ඔය නෙත..
බිඳලනු මැනැවි මේ කලුවර..
නුඹට පෙම් නැති සඳවතියගෙන් කුමන පල ඇති?
නුඹ නමින් දිදුලන...
ඇඳුරු නුඹට පෙම් බඳින..
අන්වීක්ෂීය 
මම මෙතැන!!

මහගමසේකරයාණෙනි ඔබට සුභ උපන් දිනයක් වේවා!

ඇත්ත!!! මහගමසේකරයන්ගේ උපන්දිනයක් දැනගෙන හිටියේ නෑ, මතකයේ තිබ්බෙත් නෑ!ඒත් සක්වාලිහිණි, බෝඩිම, ප්‍රබුද්ධ කියවපු දවස මතකයි!!නොමියනු කවියෙකුගෙන්
"බොරුව ඉසින අයස මඬින්,
ගත කිලි කුණු තැවරී,
කැට මුඟුරින් පහර ලබා,
දුබල අතින් පොළව බදා,
මා මෙන් ඔබ ඒ දවසේ,
අසරණ වී වැළපෙන විට,
මා ලිව් කවි මට වාගේම, ඔබ හැමටම පොදු වෙනු ඇත..
සබඳ එවිට මගේ කවියේ මා නොසොයා ඔබ දකින්න!!!"
එතුමා නොදැක්ක දවසනම් මතකයි!!මහගමසේකරයාණෙනි ඔබට සුභ උපන් දිනයක් වේවා!

මළ හද;සඳ

බලන් සකි සඳ!
හන්තාන ගිරි හිසට
නොවැඩි හද සඳ..

කමා කල මැන සඳට!
එළිය දුන්නත්  රැයට;
මිය ගොසින් බොහෝ කල්ය...

ඉතින්, කුමට හඬ ගසනුය
හන්තාන ගිරි හිසට?
පින් වඩනු මැන,
පෙම් කරනු අතහැර...

සාජහන්ලා...

හිනා මට...

උපන් තෙක්කට

නාඬපු මං

ආදරෙයි කිය කියා අඬන කොට

ග්ලැසියරුත් උණු වෙන්න ඕනි

එහෙමයි මට හිතුනේ

හිනා මට...

ලස්සනයි එයත්

ඒ අත්තෙන් මේ අත්තට

වැටෙන වැහි බිංඳු වගේ

හිනා මට...

ඒ පාර හදනවලු

ටජ් මහලක්..

එකත් හොඳයි..

සාජහන් කොහේ

දන්නවද

ආදරේ ගැන

හිනා මට...

අපි ගැන

නුඹෙද ;මගෙද; ළඳ??

ප්‍රේමයට

තිත

තබන

ලද...?

වරද කාගෙද

නුඹෙද

මගෙද

ළඳ??

කවියා මැරිලා.

මේ කවියක් ලියල දෙන්න කෝ...

මොකටද???

පත්තරේට දාන්න...

දැන්???

ඔව්....

හ්ම්ම්ම්ම්ම්...

හා නේ

බෑ

ඇයි??

කවියා මැරිලා..

උමා...

සළඹ සලා කොවිල් දොර

කොනිති ගසා හිරිමල් ඉර

සිතාවුන් හඬනා විට

දුවන නුඹ උමා...

පොට්ටු තබා වත හැඩවුනු

පිච්ච මලක් ඇඳ පරවුනු

මීඳුම් සළු ඔතා බහින

කිමද නුඹ පමා...

මකුළු දැලින් සිත්තම් ලිප මත

රොටී කබල රත්වෙන තැත

දළු මුරයෙන් සරි කරනට

දිනක් ඇහැරුනා...

ඉරීවැටුන සාරි පොටින්

බදා දෙරණ රුහිර මතින්

රහස තනිව හංඟෙන

නිදිද උඹ උමා?....

සීතා කොවිල් දොරකොඩ

ගසා පොලුත්,කඳුලුතුත් හොඳ

උඹේ රහස හංඟාගෙන

ගලයි ගඟ උමා.....